- παντοδαίμων
- -ονος, ὁ, Α(για τον Δία) ο υπέρτατος τών θεών.[ΕΤΥΜΟΛ. < παντ(ο)-* + δαίμων].
Dictionary of Greek. 2013.
παντοδαίμων
Look at other dictionaries:
παντ(ο)- — και πανθ ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο θ. τής γεν. τού επιθ. πᾱς, παντός (και με τη μορφή πανθ αφομοιωτικά όταν το αρκτικό φωνήεν τού β συνθετικού δασύνεται) και έχει τη σημ. τού εξ ολοκλήρου, τού… … Dictionary of Greek
